This site uses cookies.
Some of these cookies are essential to the operation of the site,
while others help to improve your experience by providing insights into how the site is being used.
For more information, please see the ProZ.com privacy policy.
Freelance translator and/or interpreter, Verified site user
Data security
This person has a SecurePRO™ card. Because this person is not a ProZ.com Plus subscriber, to view his or her SecurePRO™ card you must be a ProZ.com Business member or Plus subscriber.
Affiliations
This person is not affiliated with any business or Blue Board record at ProZ.com.
English to Polish: The butcher shop, in Siddhartha Mukherjee ''The Emperor of All Maladies'' General field: Art/Literary Detailed field: Medical (general)
Source text - English The first protocol was launched to test different doses of Farber's methotrexate combined with Burchenal’s 6-MP, the two most active antileukemia drugs. Three hospitals agreed to join: the NCI, Roswell Park, and the Children's Hospital in Buffalo, New York. The aims of the trial were kept intentionally simple. One group would be treated with intensive methotrexate dosing, while the other group would be treated with milder and less intensive dosing. Eighty-four patients enrolled. On arrival day, parents of the children were handed white envelopes with the randomized assignment sealed inside.
Despite the multiple centers and the many egos involved, the trial ran surprisingly smoothly. Toxicities multiplied; the two-drug regimen was barely tolerable. But the intensive group fared better, with longer and more durable responses. The regimen, though, was far from a cure: even the intensively treated children soon relapsed and died by the end of one year.
Protocol I set an important precedent. Zubrod's and Farber's cherished model of a cancer cooperative group was finally in action. Dozens of doctors, nurses, and patients in three independent hospitals had yoked themselves to follow a single formula to treat a group of patients—and each one, suspending its own idiosyncrasies, had followed the instructions perfectly. "This work is one of the first comparative studies in the chemotherapy of malignant neoplastic disease," Frei noted. In a world of ad hoc, often desperate strategies, conformity had finally come to cancer.
In the winter of 1957, the leukemia group launched yet another modification to the first experiment. This time, one group received a combined regimen, while the other two groups were given one drug each. And with the question even more starkly demarcated, the pattern of responses was even clearer. Given alone, either of the drugs performed poorly, with a response rate between 15 and 20 percent. But when methotrexate and 6-MP were administered together, the remission rate jumped to 45 percent.
The next chemotherapy protocol, launched just two years later in 1959, ventured into even riskier territory. Patients were treated with two drugs to send them into complete remission. Then half the group received several months of additional drugs, while the other group was given a placebo. Once again, the pattern was consistent. The more aggressively treated group had longer and more durable responses.
Trial by trial, the group crept forward, like a spring uncoiling to its end. In just six pivotal years, the leukemia study group had slowly worked itself to giving patients not one or two, but four chemotherapy drugs, often in succession. By the winter of 1962, the compass of leukemia medicine pointed unfailingly in one direction. If two drugs were better than one, and if three better than two, then what if four antileukemia drugs could be given together—in combination, as with TB?
Both Frei and Freireich sensed that this was the inevitable culmination of the NCI's trials. But even if they knew it subconsciously, they tiptoed around the notion for months. "The resistance would be fierce" Freireich knew. The leukemia ward was already being called a "butcher shop" by others at the NCI. "The idea of treating children with three or four highly cytotoxic drugs was considered cruel and insane," Freireich said. "Even Zubrod could not convince the consortium to try it. No one wanted to turn the NCI into a National Institute of Butchery.
Translation - Polish Pierwszy protokół został opracowany, aby przetestować różne dawki dwóch najbardziej skutecznych leków przeciw białaczce: metotreksatu, nad zastosowaniem którego pracował Farber, w skojarzeniu z merkaptopuryną (6-MP) — przedmiotem badań Burchenala. Trzy szpitale zgodziły się wziąć udział w badaniu: NCI w Bethesdzie oraz Roswell Park i szpital dziecięcy w Buffalo w stanie Nowy Jork. Cele doświadczenia były z zamierzenia nieskomplikowane. Jedną grupę miano poddać leczeniu intensywną dawką metotreksatu, drugą — dawką umiarkowaną. Do badania zakwalifikowano 84 pacjentów. W dniu przyjazdu rodzicom zaproszonych do badania dzieci wręczono zapieczętowane białe koperty z informacją o losowym przydziale do grupy.
Ku ogólnemu zaskoczeniu, doświadczenie przebiegło bezproblemowo, mimo że w jego przeprowadzenie zaangażowanych było kilka ośrodków oraz wielu specjalistów. Jednak zwiększająca się toksyczność czyniła terapię z udziałem dwóch leków niemal niemożliwą do zniesienia. Chociaż wyniki w grupie otrzymującej intensywną dawkę były lepsze, a reakcje na leczenie dłuższe i trwalsze, to jednak pacjentom daleko było do wyzdrowienia. Nawet u dzieci z tej grupy wkrótce następował nawrót choroby i umierały one w ciągu roku.
Protokół I stworzył ważny precedens. Wysoko ceniony przez Zubroda i Farbera model współpracy w walce z nowotworem w końcu został wdrożony w życie. Dziesiątki lekarzy, pielęgniarek i pacjentów w trzech niezależnych szpitalach połączyło siły i postępowało zgodnie z jedną formułą, lecząc grupę badanych, a każdy z nich bezbłędnie zastosował się do ustalonych zasad, powstrzymując się od działania według własnych przyzwyczajeń. Jak zauważył Frei „było to jedno z pierwszych badań porównawczych chemioterapii złośliwej choroby nowotworowej”. W świecie doraźnych, często desperackich strategii leczenia raka przyszedł w końcu czas na konformizm.
Zimą 1957 roku grupa zajmująca się badaniami nad białaczką wprowadziła kolejną zmianę do pierwszego doświadczenia. Tym razem jedną grupę poddano terapii złożonej, a pozostałe dwie otrzymywały pojedynczy lek — każda inny. Dzięki tak jasno określonym założeniom otrzymane wyniki były jeszcze bardziej klarowne. Oba leki podawane pojedynczo okazały się mało skuteczne, z zaledwie 15-20 procentami pozytywnych odpowiedzi. Jednak kiedy metotreksat podany był w skojarzeniu z 6-MP, wskaźnik remisji sięgnął 45 procent.
Kolejny protokół chemioterapii, którego realizację rozpoczęto dwa lata później, w 1959 roku, zakładał podjęcie jeszcze większego ryzyka. Pacjentów leczono dwoma preparatami, choroba całkowicie ustępowała, po czym przez kilka następnych miesięcy połowie grupy podawano dodatkowe leki, a pozostałym uczestnikom — placebo. Po raz kolejny realizowany schemat okazał się spójny. Im bardziej agresywna była terapia, tym dłuższe i trwalsze były reakcje pacjentów.
Z każdym kolejnym doświadczeniem grupa zajmująca się badaniami nad białaczką stopniowo rozwijała swe skrzydła, jak ptak gotowy do lotu. Po upływie sześciu decydujących lat badacze podawali pacjentom już nie jeden czy dwa, ale cztery preparaty, często jeden po drugim. Zimą roku 1962 dziedzina medycyny zajmująca się białaczką nieuchronnie zmierzała już w wiadomym kierunku. Jeśli dwa leki były skuteczniejsze niż jeden, a trzy skuteczniejsze niż dwa, to jaki rezultat przyniosłaby terapia czterema lekami podanymi jednocześnie — w skojarzeniu, tak jak w przypadku leczenia gruźlicy?
Zarówno Frei, jak i Freireich zdawali sobie sprawę, że oto doszli do punktu kulminacyjnego w doświadczeniach prowadzonych przez NCI, punktu, który był nieunikniony. Nabrali jednak wody w usta i przez całe miesiące nie rozmawiali o swoich przeczuciach. Freireich wiedział, że „pomysł napotka na stanowczy opór“. Już wtedy wśród pracowników NCI znajdowali się tacy, którzy nazywali oddział dla chorych na białaczkę „zakładem rzeźniczym“. „Pomysł leczenia dzieci trzema lub czterema wysoce cytotoksycznymi lekami był uważany za bezlitosny i szalony“ mówił Freireich. „Nawet sam Zubrod nie zdołałby przekonać konsorcjum. Nikt nie chciał przecież zamienić NCI w Narodowy Instytut Rzeźnictwa“.
More
Less
Translation education
Master's degree - Bilingual Translation, University of Westminster
Experience
Years of experience: 15. Registered at ProZ.com: Jun 2011.
English to Polish (University of Westminster) English to Polish (Uniwersytet Marii Curii-Skłodowskiej, verified) Polish to English (University of Westminster) Polish to English (Uniwersytet Marii Curii-Skłodowskiej, verified)
I am a qualified Polish-English translator. I hold BA diploma in English Philology. I also completed postgraduate studies towards a Master degree in Bilingual Translation. I have course and professional experience in translating medical, technical and legal texts, proofreading and editing them. I have also gained an insight into subtitling. I have good knowledge of CAT tools and work closely with SDL Trados 2009. I wish to further develop my career in translation environment. I am confident and ready to meet new challenges of the translation market.
This user has earned KudoZ points by helping other translators with PRO-level terms. Click point total(s) to see term translations provided.
Keywords: english to polish translation, english to polish translator, polish translator, freelancer, Trados, CAT;
medicine, medical, case report forms, CRF, clinical trial protocols. See more.english to polish translation, english to polish translator, polish translator, freelancer, Trados, CAT;
medicine, medical, case report forms, CRF, clinical trial protocols, drug registration, informed consent forms, ICF, user guides, instructions for use, IFU, leaflets, manuals, surgical devices, medical equipment, labels, patient information, quality of life, questionnaires, occupational safety, research papers;
environment, marketing, management, procedures, interviews, machine building, production lines, user manuals, power industry, agriculture, operation and maintenance manual, technical and maintenance documentation;
diplomas, certificates, birth certificate, marriage certificate, divorce cetificate, death certificate, correspondence, contracts, agreements, business.. See less.
Portfolio