W polskojęzycznej literaturze raczej nie ma co szukać takiego tłumaczenia. Mamy „alkanoloaminy” i „aminoalkanole”, względnie „hydroksyalkiloaminy”; trzeba odróżnić od nazw „alkoholoaminy”, „aminoalkohole” i „hydroksyaminy” (które nie ograniczają struktury związków do zawierających grupy hydroksyalkilowe, a stwierdzają wyłącznie obecność grup aminowej i hydroksylowej w ramach struktury).

Przydałoby się najpierw być pewnym, o jakich związkach dokładnie mówimy, bo nazwy chemiczne tego typu nie zawsze są jednoznaczne (np. czy będą to związki typu trietanolamina, czy polimery takich związków). W pierwszym przypadku najprościej byłoby przetłumaczyć jako „polialkanoloaminy” (wiadomo, że przedrostek „poli” odnosi się do „allkanolo”, bo tych grup jest więcej niż jedna). Utworzenie nazwy „poliaminoalkanole” mogłoby błędnie sugerować istnienie wielu grup aminowych. Względnie można by próbować tworzyć nazwy typu „polihydroksyalkiloaminy” bądź „poli(hydroksyalkilo)aminy”. W drugim przypadku nie widzę większej różnicy pomiędzy „poliaminoalkanolami” i „polialkanoloaminami”.

Zwracam przy tym uwagę, że — w odróżnieniu od języka angielskiego — w języku polskim często stosujemy eufoniczne „o”, tj. np. ang. „polyalkanolamines” oddamy przez „polialkanoloaminy”, a nie „polialkanolaminy”.