Nummer 3:

af▪leg▪gen
〈overgankelijk werkwoord; legde af, heeft afgelegd; aflegging; aflegger〉
1 (kledingstukken enz.) afdoen
2 zich ontdoen van (iets dat hindert)
3 (een handeling) verrichten
4 ten einde volgen
5 van iets afnemen en elders neerleggen
6 (een lijk) reinigen en met het doodsgewaad bekleden
7 (van dieren) (de huid, de hoorns) verliezen, doordat nieuwe aangroeien
8 〈biologie〉 (ondertakken of ranken) van de moederplant ombuigen en met aarde bedekken, zodat zij wortel kunnen schieten
voorbeelden:
1 de sluier afleggen → sluier
de toga afleggen → toga
de wapens, het zwaard afleggen → wapen, zwaard
2 zorgen afleggen
3 een bezoek afleggen
een eed afleggen
een examen afleggen
4 een weg te voet afleggen
5 leg de boeken van de stoel af
¶ 〈informeel〉 het afleggen • doodgaan; uitgeput zijn
het afleggen tegen iemand • niet tegen hem op kunnen



(c) Copyright 2003 Van Dale Lexicografie bv, Utrecht/Antwerpen