Persian (Farsi) to English Art/Literary Poetry & Literature

From the first "حکایت" in the "باب اول در عبرت پادشاهان" of the Golestan of Saadi.


در یکی از جنگها, عده ای را اسیر کردند و نزد شاه آوردند. شاه فرمان داد تا یکی از اسیران را اعدام کنند. اسیر که از زندگی ناامید شده بود, خشمگین شد و شاه را مورد سرزنش و دشنام خود قرار داد که گفته اند: هر که دست از جان بشوید, هر چه در دل دارد بگوید.
وقت ضرورت چو نماند گریز
دست بگیرد سر شمشیر تیز
ملک پرسید: این اسیر چه می گوید؟
یکی از وزیران نیک محضر گفت: ای خداوند همی گوید:
والكاظمين الغيظ و العافين عن الناس


چو = ?

Thanks.